بررسی انواع حملات سایبری و انتخاب فایروال مناسب

حملات سایبری به فرایند نفوذ به سیستم‌های کامپیوتری و شبکه‌های مختلف با استفاده از تکنیک‌ها و ابزارهای مختلف گفته می‌شود. این حملات می‌توانند به منظور دستیابی به اطلاعات حساس، از دسترس خارج کردن سیستم‌ها، تغییر یا سرقت داده‌ها، غیرقابل استفاده کردن سرویس‌ها و در برخی موارد حمله به زیرساخت‌های حیاتی کشورها انجام می‌شوند. در ادامه برخی از حملات سایبری رایج را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

ویروس‌ها (Viruses)

ویروس‌ها نرم‌افزارهایی هستند که به فایل‌ها و برنامه‌ها متصل می‌شوند و در حافظه باقی می‌مانند. در این حالت هر زمان یک فایل سالم اجرا شود اقدام به آلوده ساختن فایل سالم می‌کنند. همچنین، برخی از آن‌ها هنگام اجرا سعی می‌کنند فایل‌های اجرایی سالم را آلوده کنند.

کرم‌ها (Worms)

کرم‌ها نیز مانند ویروس‌ها قادر به تکثیر خود هستند و عمدتا از طریق شبکه‌ها و به شکل خودکار اقدام به آلوده‌سازی سیستم‌ها و کلاینت‌های عضو شبکه‌ها می‌کنند. به طور معمول، هکرها از کرم‌ها با هدف ارسال کدهای مخرب با بالاترین سرعت ممکن استفاده می‌کنند.

تروجان‌ها (Trojans)

تروجان‌ها به نرم‌افزارهایی گفته می‌شود که در ظاهر رفتاری سالم از خود نشان می‌دهند و مشکل خاصی ندارند و در بیشتر موارد در قالب نرم‌افزارهای مفید یا جذاب در دسترس کاربران قرار می‌گیرند. این نرم‌افزارها در بیشتر موارد رایگان هستند. با نصب تروجان، مهاجم می‌تواند کنترل کامل سیستم هدف را به دست آورده و اطلاعات حساس را به سرقت ببرد یا از سیستم قربانی برای اجرای حملات سایبری استفاده کند.

بک‌دورها (Backdoors)

درب‌های پشتی نقاط ورود غیرمجاز به سیستم فراهم می‌کنند. به طور معمول بک‌دورها توسط شرکت‌های سازنده نرم‌افزارها روی آن‌ها قرار می‌گیرد تا بتوانند عملیاتی مثل به‌روزرسانی‌ها را انجام دهند. با این‌حال، هنگامی که توسط هکرها شناسایی شوند به یک نقطه ورود قدرتمند برای دسترسی به سیستم‌ها و شبکه‌ها بدون نیاز به احراز هویت استفاده می‌شوند. درب‌های پشتی به هکرها اجازه می‌دهند بدون اطلاع قربانی به سیستم نفوذ کند و بدون احراز هویت فعالیت‌های مخرب خود را انجام دهد.

باج‌افزارها (Ransomware)

باج‌افزار، نوعی بدافزار است که با رمزگذاری فایل‌ها یا قفل کردن سیستم‌ها، از کاربران مبلغی را به عنوان باج دریافت می‌کند تا بتوانند فرآیند رمزگشایی فایل‌ها یا سیستم هدف را انجام دهند. آن‌ها معمولا از طریق ضمیمه‌های ایمیل، لینک‌های مشکوک، نرم‌افزارهای رایگان و آسیب‌پذیری‌های سیستمی به سیستم‌ها نفوذ می‌کنند.

جاسوس‌افزار (Spyware)

بدافزارهایی هستند که هدفشان جمع‌آوری اطلاعات شخصی کاربران است. آن‌ها می‌توانند اقدامات کاربر را رصد کرده، اطلاعات حساب بانکی، رمزهای عبور و سایر اطلاعات حساس را برای مهاجم ارسال کنند.

اسکیم‌های فیشینگ (Phishing Scams)

اسکیم‌های فیشینگ حملاتی هستند که با استفاده از ارسال پیام‌های دروغین، وب‌سایت‌های تقلبی یا صفحات ورود جعلی، سعی می‌کنند اطلاعات حساس کاربران را سرقت ‌کنند. هکرها از این روش برای دریافت اطلاعات ورود به سیستم، اطلاعات بانکی و سایر اطلاعات شخصی استفاده می‌کنند.

نرم‌افزارهای کی‌لاگر(Keyloggers)

نرم‌افزارهای جاسوسی به طور پنهانی و بدون اطلاع کاربران، کلیدهایی که کاربران در کیبورد می‌زنند را ثبت می‌کنند. این نرم‌افزارها به مهاجم امکان می‌دهد تا اطلاعات حساسی مانند رمزها و اطلاعات ورود به سیستم را سرقت کند.

حملات فیشینگ (Phishing)

در این نوع حملات، مهاجمان سعی می‌کنند با استفاده از ایمیل‌ها، پیام‌های جعلی و یا وب‌سایت‌های تقلبی خود را فردی مهم یا مدیرعامل یک شرکت بزرگ معرفی کنند و از کاربر درخواست کنند تا اطلاعات حساسی مانند نام کاربری، رمز عبور، شماره کارت اعتباری و غیره را برای او ارسال کنند.

حمله جعل (Spoofing)

در این نوع حملات، مهاجمان سعی می‌کنند آدرس آی‌پی، آدرس ایمیل، شماره تلفن و غیره را جعل کنند تا قربانی را متقاعد به ارسال اطلاعات کنند. البته، توجه داشته باشید که حمله جعل در دنیای شبکه‌های کامپیوتری نیز صدق می‌کند و هکرها با جعل عملکرد سامانه‌هایی مثل DNS، DCHP و غیره نیز سعی می‌کنند به شکل غیرمجاز به شبکه وارد شوند.

حملات انکار سرویس (Denial of Service)

در این نوع حملات، مهاجمان سعی می‌کنند به سرورها، شبکه‌ها یا سرویس‌های مورد هدف حمله کنند تا از دسترسی افراد مجاز به آن‌ها جلوگیری کنند. به عنوان مثال، با ارسال تعداد زیادی درخواست به سرور، منابع آن را به طور کامل مشغول می‌شوند و کاربران عادی قادر به استفاده از سرویس‌ها نخواهند بود.

حملات جست‌وجوی فراگیر (Brute Force)

در این نوع حملات، مهاجمان با استفاده از روش‌های مختلفی مانند آزمون و خطا، لغت‌نامه‌ها و غیره سعی می‌کنند تمامی ترکیب‌های ممکن که قابل استفاده در رمزهای عبور هستند را به دست آورند تا بتوانند به سیستم‌ها نفوذ کنند. این مدل حملات بیشتر وب‌سایت‌ها و وب‌سرورها را نشانه می‌روند، با این هدف که اطلاعات ابزارهایی مثل سی‌پنل به آید.

حملات زیرساختی (Infrastructure Attacks)

حملات سایبری زیرساختی با هدف کنترل سیستم‌های حیاتی و نه سرقت داده‌ها انجام می‌شوند. بنابر اعلام شرکت امنیتی Trend Micro، حملات سایبری علیه زیرساخت‌های حیاتی و تولید در سال‌های آتی رشد زیادی خواهد داشت، به طوری که هکرها به دنبال به دست آوردن کنترل سیستم‌های صنعتی خواهند بود. این نوع حملات بر روی زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق، سیستم‌های حمل و نقل، سیستم‌های آب و فاضلاب و غیره، انجام می‌شوند تا مانع از عملکرد سیستم‌های بزرگ در مقیاس کشوری شوند.

انتخاب فایروال مناسب برای حملات سایبری

انتخاب یک فایروال (Firewall) مناسب برای محافظت از زیرساخت‌ها در برابر حملات سایبری کار چندان ساده‌ای نیست، زیرا فایروال‌ها به لحاظ عملکرد و معماری فنی تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. به طور کلی، فایروال‌ها با هدف کنترل دسترسی، جلوگیری از بروز برخی حملات، تشخیص و مسدودسازی تهدیدها و محافظت از شبکه و سیستم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در صورتی که به دنبال خرید فایروال هستید مثل خرید فایروال فورتی‌گیت هستید به یکسری مباحث کلیدی باید دقت کنید. اولین مورد نوع فایروال است. فایروال‌ها را می‌توان به دو گروه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تقسیم کرد. فایروال‌های سخت‌افزاری قابلیت‌های کاربردی سطح بالایی نسبت به نمونه نرم‌افزاری ارائه می‌کنند و قادر هستند فرآیند ارزیابی بسته‌ها و نظارت بر شبکه را در مدت زمان کوتاهی انجام دهند. در سویی دیگر، فایروال‌های نرم‌افزاری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل یا در قالب نرم‌افزارهای جانبی عمل می‌کنند و برای انجام فعالیت‌های خود منابع سیستمی را مورد استفاده قرار می‌دهند. انتخاب بین این دو نوع بستگی به نیازهای تجاری دارد.

اگر به دنبال محافظت از شبکه‌ها و زیرساخت‌های بزرگ هستید پیشنهاد می‌کنیم به جای دیوارهای آتش سنتی به فکر خرید فایروال‌های آتش نسل بعد باشید که قابلیت‌هایی مانند تشخیص تهدیدات، جلوگیری از بروز حملات روز صفر، مسدودسازی ترافیک مشکوک، تحلیل الگوهای رفتاری بر مبنای الگوریتم‌های هوشمند و غیره را ارائه می‌کنند. دیوارهای آتش نسل بعدی را باید یک محصول امنیتی جامع و یکپارچه توصیف کنیم که از زیرساخت‌ها در برابر حملات پیشرفته و هدفمند محافظت می‌کنند.

اگر سازمان یک شبکه بزرگ دارد، فایروال باید قابلیت مدیریت و پشتیبانی از آن‌را داشته باشد و به عبارت دقیق‌تر توان عملیاتی چند گیگابیتی داشته باشد. همچنین، به این نکته توجه داشته باشید که فایروال باید با سایر تکنولوژی‌های موجود در شبکه‌ سازگار باشد تا مشکل یا تداخلی در فرآیند ارسال و دریافت بسته‌های اطلاعاتی به وجود نیاید. به طور معمول، فایروال‌های پیشرفته به کارشناسان شبکه اجازه پیاده‌سازی شبکه‌های مجازی خصوصی (VPN) را می‌دهند.

فایروال باید قابلیت مدیریت و پیکربندی ساده‌ای داشته باشد. رابط کاربری گرافیکی (GUI) قدرتمند و کاربری ساده می‌تواند فرآیند پیکربندی و مدیریت فایروال را ساده‌تر کند. همچنین، قابلیت تعامل با سیستم‌های مدیریت شبکه (Network Management Systems) و ابزارهای مدیریت مرکزی می‌تواند مدیریت فایروال را ساده کند.

اطمینان حاصل کنید فروشنده فایروال پشتیبانی فنی مناسبی ارائه می‌دهد و در صورت بروز مشکلات یا نیاز به راهنمایی، به شما کمک خواهد کرد. همچنین، بررسی کنید که آیا به روزرسانی‌های امنیتی منظم برای دیوارآتش ارسال می‌شود یا خیر. در نهایت، قیمت فایروال و هزینه‌های مرتبط با آن نقش مهمی در انتخاب دارند. آیا هزینه فایروال و هزینه‌های پشتیبانی از آن با بودجه و نیازهای تجاری سازگار است یا خیر.

با توجه به این موارد، بررسی نیازهای خاص تجاری و مقایسه بین محصولات مختلف، قادر هستید فایروالی را که بهترین تطابق را با نیازهای شما دارد، انتخاب کنید.