شبکه بلاکچین با هدف تمرکز زدایی به وجود آمد و تحقق این هدف در ارز دیجیتال صورت گرفت زیرا مفهوم پول برای انسان‌ها در هر قشری ساده است. کریپتوکارنسی یا ارزهای دیجیتال به عنوان یک وسیله مبادله طراحی شده‌اند. از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش‌ها و همچنین کنترل ایجاد واحدهای جدید یک ارز دیجیتال خاص استفاده می‌شود. از مهم‌ترین ویژگی‌های شبکه بلاکچین شفافیت آن است در ادامه به توضیح این مفهوم می‌پردازیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده‌اند که یک دفتر کل توزیع شده است. این دفتر کل توسط یک شبکه توزیع شده از رایانه‌ها اجرا می‌شود. ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات مانند دلار ایالات متحده یا پوند انگلیس متفاوت هستند؛ زیرا هیچ نهاد مرکزی آنها را صادر نمی‌کند و برابر مداخله یا دستکاری دولت غیرقابل نفوذ هستند. با از بین رفتن واسطه‌ها، هر کس می‌تواند کنترل دارایی خود را بر عهده داشته باشد و این به معنای کاهش مفهوم تمرکز در سیستم است. در واقع می‌توان گفت ارزهای دیجیتال امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند.

ارزهای دیجیتالی که به صورت اسکناس یا سکه فیزیکی نیستند؛ آنها را توکن‌های مجازی در نظر بگیرید که ارزش آنها توسط نیروهای بازار و کسانی که به دنبال خرید یا فروش آنها هستند، تعیین می‌شود. ارز دیجیتالی مانند بیت کوین از طریق فرآیندی به نام ماینینگ شکل می‌گیرد که مستلزم استفاده از قدرت پردازش کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده ریاضی است. کاربران همچنین می‌توانند ارزهای دیجیتال را از صرافی‌ها خریداری کنند و سپس با استفاده از کیف پول‌های رمزگذاری‌شده ذخیره و خرج کنند.

ویژگی‌های بلاکچین چیست؟

مرکز عملکرد ارزهای دیجیتال بلاکچین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه‌ای از بلوک‌های متصل یا یک دفتر کل توزیع شده است. هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها است که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه یا نودها تایید شده است. هر بلوک جدیدی که ایجاد می‌شود باید توسط هر گره تأیید شود، این عمل جعل تاریخچه تراکنش‌ها را تقریباً غیرممکن می‌کند.

شفافیت

همان طور که investopedia و Wallexنوشته‌اند، بلاک‌ها، زنجیره‌ای را تشکیل می‌دهند که حاوی اطلاعات تراکنش‌های یک شبکه است. در واقع بلاکچین، مجموعه‌ای از بلوک‌های داده مرتبط است که شامل اطلاعات ضروری مانند خروجی‌های هش رمزنگاری می‌شود. بلاکچین به مشارکت‌کنندگان شبکه اجازه می‌دهد تراکنش‌هایی که به زنجیره بلاک اضافه شده را مشاهده کنند و این موضوع، میزان شفافیت شبکه را بالا می‌برد.

محتویات دفتر کل آنلاین باید توسط کل شبکه یک گره منفرد، یا گره‌ای که یک نسخه از دفتر را نگهداری می‌کند، تایید شود. بلاکچین مانع کلاهبرداران است؛ زیرا تمام معاملات صورت گرفته با جزئیات در دفتر کل توزیع شده ثبت می‌شوند و طرفین معامله می‎‌توانند به این جزئیات دسترسی داشته باشند. هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد می‌تواند به بلاکچین وصل شود و یک نسخه از شبکه را روی کامپیوتر خود دانلود کند؛ به این ترتیب میلیون‌ها نسخه از همان بلاکچین در دسترس کاربران قرار دارد و به نوعی محتویات آن برای همه قابل مشاهده است.

رمزنگاری

بلاکچین به وسیله مکانیزم‌های متعدد و تکنیک‌های پیچیده رمزنگاری و ریاضی امنیت خودش را فراهم می‌کند. استفاده از توابع هش در بلاکچین از اهمیت بالایی برخوردار است. در عملیات هش، تابع هش ورودی را دریافت کرده و آن را رمزگذاری می‌کند و به صورت یک رشته در خروجی نمایش می‌دهد. با کوچک‌ترین تغییر در ورودی، خروجی نیز تغییر می‌کند اما اگر ورودی ثابت باشد، هر بار که تابع اجرا شود خروجی ثابت خواهد بود.

اجماع

الگوریتم‌ها اجماع نیاز به داشتن یک واسط را از بین می‌برند. یکی از چالش‌های سیستم غیر متمرکز، هماهنگی و برقراری ارتباط بین تمامی کاربران است. برای از بین بردن این مشکل به استراتژی‌هایی مانند الگوریتم‌های اجماع نیاز داریم. این الگوریتم‌ها نیاز به فرد واسط را از بین می‌برند و انواع مختلفی دارند.

بلاکچین‌ها معمولاً از طریق الگوریتم‌های اجماع اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) عمل می‌کنند. در الگوریتم PoW ماینرها توسط قدرت پردازش رایانه‌ها، توابع رمزگذاری شده ریاضی را حل می‌کنند و در ازای آن پاداشی به صورت ارز دیجیتال آن شبکه دریافت می‌کنند. در الگوریتم POS امنیت شبکه و تایید تراکنش‌ها با عمل استیکینگ صورت می‌گیرد. در این نوع اجماع، افراد ارز دیجیتال خود را در کیف پول به مدت خاصی قفل می‌کنند و در ازای آن سود دریافت می‌کنند.

شبکه همتا به همتا

در یک شبکه همتا به همتا یا P2P افراد به طور مستقیم با یکدیگر در ارتباط هستند و شخص ثالثی وجود ندارد. این ویژگی در سیستم‌های متمرکز وجود ندارد.

انواع ارز دیجیتال

بیت کوین محبوب‌ترین و با ارزش‌ترین ارز دیجیتال است که توسط شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. وایت پیپر بیت کوین در سال ۲۰۰۸ به دنیا معرفی شد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.

پشت هر ارز دیجیتال پروژه‌ای وجود دارد که ادعا می‌کند عملکرد و مشخصات متفاوتی دارد. به عنوان مثال، اتریوم خود را به عنوان گس برای پلتفرم‌های قرارداد هوشمند عرضه می‌کند یا XRP ریپل توسط بانک‌ها برای تسهیل نقل و انتقالات بین مناطق جغرافیایی مختلف استفاده می‌شود.

بیت کوین که در سال ۲۰۰۹ در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پرمعامله‌ترین ارز دیجیتال است. در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می‌شوند، راه‌اندازی شدند. برخی از این‌ها کلون یا فورک بیت کوین هستند، در حالی که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از به طور مستقل ساخته شده‌اند؛ مانند لایت کوین، سولانا، کاردانو، اتریوم و ایاس.

چگونه ارز دیجیتال را خریداری کنیم؟

با توجه به سرعت پذیرش کریپتو، راه‌های مختلفی برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد. صرافی‌های زیادی امکان خرید و فروش رمز ارزها را فراهم کرده‌اند. والکس به عنوان یک پلتفرم آنلاین مبادلات ارزهای دیجیتال، این امکان را برای کاربران ایرانی فراهم کرده است. برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال و همچنین مشاهده قیمت لحظه‌ای آن‌ها می‌توانید به وب‌سایت یا اپلیکیشن والکس مراجعه کنید.

نتیجه‌گیری

ارز دیجیتال دارایی دیجیتالی است که با رمزنگاری ایمن می‌شوند. بازار ارزهای دیجیتال در دهه گذشته راه درازی را پیموده است و با سرعت زیادی در حال پیشرفت است. بسیاری از شرکت‌ها آینده ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین را در کاربردهای مختلفی مانند زنجیره تامین ارزیابی می‌کنند. به عنوان یک فناوری نسبتاً جدید، ارزها دیجیتال بسیار پر ریسک هستند؛ بنابراین درک ریسک‌های آن قبل از سرمایه‌گذاری بسیار مهم است.